Jaren geleden verbouwde ik een vissershuisje in Nieuwpoort voor een lifestyle fotografe. Het werd een vakantiehuis waar mijn gezin en ik vele malen verbleven. Jaren later besloot ik om me zelf te wagen aan zo’n huisje aan zee!
Nieuwpoort-Stad is ondanks en dankzij zijn wederopbouw een mooie setting gebleven in Vlaamse Renaissance. Het is met zijn Belfort de enige kuststad die onder Unesco werelderfgoed valt. Weg van de kustdrukte is de stilte die er heerst een aanwezige en te koesteren luxe. Veerle Helsen, journaliste voor Knack Weekend, zei me na haar bezoek dat ze er de stilte kon horen.
Nieuwpoort-Stad is ondanks en dankzij zijn wederopbouw een mooie setting gebleven in Vlaamse Renaissance. Het is met zijn Belfort de enige kuststad die onder Unesco werelderfgoed valt. Weg van de kustdrukte is de stilte die er heerst een aanwezige en te koesteren luxe. Veerle Helsen, journaliste voor Knack Weekend, zei me na haar bezoek dat ze er de stilte kon horen.
RettekeTET
Het eerste huis, een vissershuisje in een smal, middeleeuws en autovrij straatje, kreeg de naam "RettekeTET ".
De eerste twee decoratie werken waren een herbestemd kunstwerk genaamd "Blauwhelmen" (120 zwart-wit borsten met blauw ingekleurde tepel) en een aangekocht werk over een zwarte en witte koe. Bij dat laatste lijkt er door het gebruik van vloeiende witte verf, melk te lopen uit de uier van de witte koe. Deze werken inspireerden onze kinderen om het huisje RettekeTET te noemen. Mijn insteek was initieel - voor wie het geloven wil- dat het werk met de sprekende naam "blauwhelmen" echt geschikt was om te verhuizen naar een door de oorlog geteisterde stad. En het grote koeienwerk paste op de millimeter na in een nis tussen twee muren.
Je kan raden waarop de volgende verjaardagen en nieuwjaarscadeau's waren geïnspireerd. Na 5 jaren is er uiteindelijk geen muurplekje meer vrij om het thema verder uit te werken.
De eerste twee decoratie werken waren een herbestemd kunstwerk genaamd "Blauwhelmen" (120 zwart-wit borsten met blauw ingekleurde tepel) en een aangekocht werk over een zwarte en witte koe. Bij dat laatste lijkt er door het gebruik van vloeiende witte verf, melk te lopen uit de uier van de witte koe. Deze werken inspireerden onze kinderen om het huisje RettekeTET te noemen. Mijn insteek was initieel - voor wie het geloven wil- dat het werk met de sprekende naam "blauwhelmen" echt geschikt was om te verhuizen naar een door de oorlog geteisterde stad. En het grote koeienwerk paste op de millimeter na in een nis tussen twee muren.
Je kan raden waarop de volgende verjaardagen en nieuwjaarscadeau's waren geïnspireerd. Na 5 jaren is er uiteindelijk geen muurplekje meer vrij om het thema verder uit te werken.
Vis à vis
Onder zachte dwang van oma (mijn mama) zou een tweede huisje veel netter moeten aangekleed worden: beter passend bij een "fatsoenlijke" architect. Mocht ons oma in RettekeTET zelfs maar 1 dag alleen gelaten worden, dan was alle decoratie steevast in een bouwcontainer beland.
Door vele vrienden werd een nieuw voordehand liggend thema voorgesteld, dat dan onder de naam van "Ribbedepie " zou moeten doorgaan. Ik heb er echter voor gekozen om oma te sparen.
"Vis à vis" werd de naam en het thema van het tweede huisje: een ludieke inbreng van mijn partner Gil die voor oma bevrijdend werkte.
Je moet ook weten dat vrienden, bezoekers en verblijvers in deze huisjes volop mee participeren in de zoektocht naar de aankleding. Soms wordt ik na een verblijf zelf verrast door iets dat er plots is bijgekomen, zomaar, vrijblijvend, uit enthousiasme wellicht.
Het houdt me overigens bezig dat eenmaal een thema bekend is, hoeveel spulletjes je bijvoorbeeld op rommelmarkten tegenkomt rond het thema en hoeveel tips je krijgt vanuit de familie en vriendenkring. Het lijkt of ze allen uitkijken naar een volgend thema.
Door vele vrienden werd een nieuw voordehand liggend thema voorgesteld, dat dan onder de naam van "Ribbedepie " zou moeten doorgaan. Ik heb er echter voor gekozen om oma te sparen.
"Vis à vis" werd de naam en het thema van het tweede huisje: een ludieke inbreng van mijn partner Gil die voor oma bevrijdend werkte.
Je moet ook weten dat vrienden, bezoekers en verblijvers in deze huisjes volop mee participeren in de zoektocht naar de aankleding. Soms wordt ik na een verblijf zelf verrast door iets dat er plots is bijgekomen, zomaar, vrijblijvend, uit enthousiasme wellicht.
Het houdt me overigens bezig dat eenmaal een thema bekend is, hoeveel spulletjes je bijvoorbeeld op rommelmarkten tegenkomt rond het thema en hoeveel tips je krijgt vanuit de familie en vriendenkring. Het lijkt of ze allen uitkijken naar een volgend thema.
Eau lala
Inmiddels zijn we huisje drie gestart genaamd "Eau lala". Vooraleer dat bouwsel klaar is, staat wellicht - zoals bij vorige twee verbouwingen - een vrachtwagen decoratiemateriaal en meubels te wachten.
Ribbedepie
En of we daarna Ribbedepie durven starten, zal afhangen van het enthousiasme van mijn entourage. Ik bespaar het oma.